Oude wandelroute deel 2
Door: dinieoppp
Blijf op de hoogte en volg dinie
02 Juli 2011 | Nederland, Nunspeet
Dit is geen Pieterpad wandeling.
Vandaag het 2e deel van de oude route tussen Drie en Ermelo gelopen. We parkeerden de auto op de parkeerplaats, bij de schaapskooi op de Ermelose heide. Daar is altijd wat te beleven. De uitspanning is open van 12.30 tot 16 uur. Binnen kan men via een groot videoscherm met een keuzemenu, de herderin in haar werk het jaar rond, met de dieren volgen. De schapen behoren tot het ras: Veluwse heideschapen.Twee border collies helpen de kudde bewaken. Er is het één en ander te koop aan boeken en brochures. Koffie, thee en versnaperingen zijn er te nuttigen. De bovendeuren van de schaapskooi staan open, zodat men in de kooi kan kijken. Is de herderin met de kudde op de heide, dan zijn nog de af en aan vliegende, nestelende, boerenzwaluwen, als waardevol kijkobject. Vaak is de herderin zelf met kudde en honden op de heide te vinden. Om 16uur zijn ze weer terug.
Met de schaapskooi aan onze linkerhand, kwamen we al snel weer op het oude-, maar nu vernieuwde pad terug. De witte pijl op het paarse veld. De eerste pijl stuurde ons de via een mul oplopend zandpad de heidevlakte op. Al gauw kregen we een prachtig vergezicht over het grote heideveld. Ver weg glansde de bosrand in de zon. Langs het kronkelende pad zagen we het grote veld met bloeiende erica of dopheide. Het viel ons op dat er kleurschakeringen waren van grijs/rood en paars/rood. Ook op deze route zijn veel grafheuvels te zien.
Na een lang stuk zandpad over de heide bereikten we de bosrand. Op één punt liepen even fout. Terug bleek dat we rechtsaf moesten en dat was de moeite waard. In een stuk bos was de markering met gekleurde
palen van een onderduikershut uit de oorlog te zien. De ondergrondse vluchtroute is eveneens gemarkeerd . Deze verliep met scherpe hoeken, zodat bij eventuele achtervolging, de vluchtelingen enigszins beschermd waren tegen geweerskogels.
Van hier uit kwamen we terecht in een schitterend mooi stuk bos met dansende beukenbomen. In het oude boekje wordt de naam “kwekerij” aangegeven en de contouren daarvan waren nog waar te nemen. Alleen de palen van het hekwerk resteerden nog, het gaas was weggehaald. Even verder was een weer grafheuvel te zien. Vroeger liep het pad er dwars doorheen. Nu was de heuvel afgezet met een taxusheg. Iets verder vonden we uit dat de eigenlijke rondwandeling begint op de parkeerplaats rechts van de weg Speuld/Drie. De wandeling is in zijn geheel 10 km en is zeldzaam mooi.
Vandaag het 2e deel van de oude route tussen Drie en Ermelo gelopen. We parkeerden de auto op de parkeerplaats, bij de schaapskooi op de Ermelose heide. Daar is altijd wat te beleven. De uitspanning is open van 12.30 tot 16 uur. Binnen kan men via een groot videoscherm met een keuzemenu, de herderin in haar werk het jaar rond, met de dieren volgen. De schapen behoren tot het ras: Veluwse heideschapen.Twee border collies helpen de kudde bewaken. Er is het één en ander te koop aan boeken en brochures. Koffie, thee en versnaperingen zijn er te nuttigen. De bovendeuren van de schaapskooi staan open, zodat men in de kooi kan kijken. Is de herderin met de kudde op de heide, dan zijn nog de af en aan vliegende, nestelende, boerenzwaluwen, als waardevol kijkobject. Vaak is de herderin zelf met kudde en honden op de heide te vinden. Om 16uur zijn ze weer terug.
Met de schaapskooi aan onze linkerhand, kwamen we al snel weer op het oude-, maar nu vernieuwde pad terug. De witte pijl op het paarse veld. De eerste pijl stuurde ons de via een mul oplopend zandpad de heidevlakte op. Al gauw kregen we een prachtig vergezicht over het grote heideveld. Ver weg glansde de bosrand in de zon. Langs het kronkelende pad zagen we het grote veld met bloeiende erica of dopheide. Het viel ons op dat er kleurschakeringen waren van grijs/rood en paars/rood. Ook op deze route zijn veel grafheuvels te zien.
Na een lang stuk zandpad over de heide bereikten we de bosrand. Op één punt liepen even fout. Terug bleek dat we rechtsaf moesten en dat was de moeite waard. In een stuk bos was de markering met gekleurde
palen van een onderduikershut uit de oorlog te zien. De ondergrondse vluchtroute is eveneens gemarkeerd . Deze verliep met scherpe hoeken, zodat bij eventuele achtervolging, de vluchtelingen enigszins beschermd waren tegen geweerskogels.
Van hier uit kwamen we terecht in een schitterend mooi stuk bos met dansende beukenbomen. In het oude boekje wordt de naam “kwekerij” aangegeven en de contouren daarvan waren nog waar te nemen. Alleen de palen van het hekwerk resteerden nog, het gaas was weggehaald. Even verder was een weer grafheuvel te zien. Vroeger liep het pad er dwars doorheen. Nu was de heuvel afgezet met een taxusheg. Iets verder vonden we uit dat de eigenlijke rondwandeling begint op de parkeerplaats rechts van de weg Speuld/Drie. De wandeling is in zijn geheel 10 km en is zeldzaam mooi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
