Zelhem-Braamt
Door: dinieoppp
Blijf op de hoogte en volg dinie
04 Juni 2012 | Nederland, Nunspeet
Op vrijdag 25 mei vanaf de kerk in Zelhem de etappe naar Braamt gelopen.
Het weer werkte heel plezierig mee. Zonnig en niet te heet of te koud.
Algauw bevonden we ons op rustige zandwegen. Vaak omlijst met houtwallen en daarachter bos.
We verbaasden ons opnieuw over de vele bloeiende planten. Ook hier weer plekken, blauw van de ereprijs en lupinen wuivend in de stevige wind.
In Heidenhoek passeerden we, midden in het landschap staande opmerkelijke bijna afgebroken historische erfgoed gebouwen.
Bij nalezen, had er vroeger een molen gestaan, die later tot mengvoederfabriek omgebouwd was, met het nodige hoge silo gebouw.
Het complex heeft als zodanig dienst gedaan tot even voor de eeuwwisseling. De omwonenden zijn verdeeld tussen behoud van het erfgoed of slopen. Dus is het half behouden en half gesloopt.
We zagen doordat een deel van de voormuur weggebroken was, nog een ons overbekend Berkel weegapparaat daar binnen staan. Het kwam ons bizar voor, dat die nog steeds op zijn plekje stond.
Het was alsof hij zei: “alles om me heen mag platvallen, maar ik blijf staan om mijn plicht te doen.” De route verder was prachtig, maar we moesten even van onze weemoed bekomen en dat was zo ongeveer bij de Slangenburg. Ooit was er in een bijgebouw van het kasteel een oudheidsmuseum gevestigd. Bij navraag wist niemand er meer iets van en er was binnen ook niets meer te bezichtigen.
Gelukkig was het mooi weer en op een bank hebben we de lunch gebruikt, genietend van het uitzicht op het kasteel. We spraken een gezellig echtpaar, waar we iets gezamenlijk mee konden delen. Het is altijd bijzonders om te merken hoe klein de wereld is. Gigantisch mooi werd de tocht verder. Een heel smalle laan, tussen hoge eiken, een weiland, geel van de boterbloemen, mooie watergangen. Totdat we onder de snelweg doorgingen. Daar hield het bos ongeveer op en begon het weide- en bouwlandschap. We hebben het stuwen en sluizen stelsel van de oude IJssel bewondert. Voordat we ons via een smal pad met hoog begroeide bermen worstelden, naar ons einddoel Braamt, hebben we genoten van het piepkleine buurtschap Warm. Hier zagen we tot onze verrassing een heel leuk rustpunt. We mochten er gratis een ansichtkaart meenemen. We hebben er een lekkere bak koffie met koek genomen, onder een gezellig praatje met andere Pieterpadwandelaars. Het consumptiegeld hebben we uiteraard allemaal in het daarvoor bestemde busje gedaan.
De route is 18 km lang.
Het weer werkte heel plezierig mee. Zonnig en niet te heet of te koud.
Algauw bevonden we ons op rustige zandwegen. Vaak omlijst met houtwallen en daarachter bos.
We verbaasden ons opnieuw over de vele bloeiende planten. Ook hier weer plekken, blauw van de ereprijs en lupinen wuivend in de stevige wind.
In Heidenhoek passeerden we, midden in het landschap staande opmerkelijke bijna afgebroken historische erfgoed gebouwen.
Bij nalezen, had er vroeger een molen gestaan, die later tot mengvoederfabriek omgebouwd was, met het nodige hoge silo gebouw.
Het complex heeft als zodanig dienst gedaan tot even voor de eeuwwisseling. De omwonenden zijn verdeeld tussen behoud van het erfgoed of slopen. Dus is het half behouden en half gesloopt.
We zagen doordat een deel van de voormuur weggebroken was, nog een ons overbekend Berkel weegapparaat daar binnen staan. Het kwam ons bizar voor, dat die nog steeds op zijn plekje stond.
Het was alsof hij zei: “alles om me heen mag platvallen, maar ik blijf staan om mijn plicht te doen.” De route verder was prachtig, maar we moesten even van onze weemoed bekomen en dat was zo ongeveer bij de Slangenburg. Ooit was er in een bijgebouw van het kasteel een oudheidsmuseum gevestigd. Bij navraag wist niemand er meer iets van en er was binnen ook niets meer te bezichtigen.
Gelukkig was het mooi weer en op een bank hebben we de lunch gebruikt, genietend van het uitzicht op het kasteel. We spraken een gezellig echtpaar, waar we iets gezamenlijk mee konden delen. Het is altijd bijzonders om te merken hoe klein de wereld is. Gigantisch mooi werd de tocht verder. Een heel smalle laan, tussen hoge eiken, een weiland, geel van de boterbloemen, mooie watergangen. Totdat we onder de snelweg doorgingen. Daar hield het bos ongeveer op en begon het weide- en bouwlandschap. We hebben het stuwen en sluizen stelsel van de oude IJssel bewondert. Voordat we ons via een smal pad met hoog begroeide bermen worstelden, naar ons einddoel Braamt, hebben we genoten van het piepkleine buurtschap Warm. Hier zagen we tot onze verrassing een heel leuk rustpunt. We mochten er gratis een ansichtkaart meenemen. We hebben er een lekkere bak koffie met koek genomen, onder een gezellig praatje met andere Pieterpadwandelaars. Het consumptiegeld hebben we uiteraard allemaal in het daarvoor bestemde busje gedaan.
De route is 18 km lang.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
