Lemele- Hellendoorn

Woensdag 2 juni.
Verjaardag van mijn moeder. Vannacht hebben we heerlijk geslapen op de Schaapskooi camping.
Gisteren hadden we afgesproken, dat er vandaag niet gewandeld zou worden,
maar dat we het Bakkerij-ijs museum in de dorpsstraat van Hellendoorn zouden gaan bekijken.
Dus bij stralend weer stonden we daar al om negen uur op de stoep. De zaak was wel open, maar meer in de functie van V.V.V.
Het museum wordt door vrijwilligers gerund en in die toestand zijn de bakkers niet zo erg vroeg meer paraat.
Om tien uur zou er meer te beleven vallen. Na een uurtje rondwandelen door het dorp,
hebben we maar weer een poging gewaagd en zowaar het equipement was aan het draaien, onder leiding van twee bakkers.
Ze maakten allerlei leuke bolletjes, met grappige namen, als slingeraapje, profeet, kurkentrekker, bril, enz.
Bij het doorlopen van het museum, kwamen bij ons veel vergeten herinneringen boven.
Om half één hadden we het gezien en na de lunch besloot ik toch nog een halve route te gaan lopen, wat neerkwam op 10 km.
Manlief verzocht me, me met de auto te mogen afleveren in Lemele, om dan zelf terug te rijden naar de camping, dan kon ik terug lopen.
De wandeling kwam dan voor mij neer op 13 km. Dat vond ik best. Het was een redelijk mooie wandeling door merendeels bebost, maar ook open gebied.
Bij de receptie van een camping, waar ik langs kwam, heb ik maar even gevraagd of ze ook de service van internet aanboden. Van de vriendelijke dame kreeg ik te horen: “Nee, zo werelds zijn we hier nog niet”. Ik heb erom gelachen, maar je e-mails bekijken kun je daar wel schudden. Bijna recht tegenover die camping, kreeg ik een prachtig stuk bospad, langs een brede sloot onder de voeten. Aan het eind daarvan kreeg ik moeite met het vinden van de juiste weg. Het was wat ingewikkeld beschreven. Er ontbrak een slagboom en de route was daar even niet gemarkeerd, na 2x verkeerd lopen kwam ik eindelijk weer op het goede pad. Op dat punt kwam me een dame achterop, die ik de vorige dag ook al met haar man had zien lopen. Ze vroeg me of ik moeite had met het vinden van de weg, en of het goed zou zijn samen op te lopen, omdat ze ook alleen was. Dat was fijn. Het bos was wat naargeestig geworden, mede doordat de zon zich achter een dikke wolk verschool.
Na een genoeglijke wandeling kwamen we tegen kwart voor vier op het eindpunt bij de kerk in Hellendoorn aan. Zij zou daar afgehaald worden en voor mij de laatste loodjes van een wandeling naar de camping.